این روزها کلمه ی کولبر را زیاد در شبکه های اجتماعی می شنویم که همیشه با خبرهای دردناک همراه است ، در این روز ها دوباره خبر کشته شدن دو کولبر واکنش های زیادی را در شبکه های اجتماعی بر انگیخت
واژه ی کولبر همانگونه که نشان می دهد به افرادی اطلاق می شود که به جابجا کردن کالا از مرز در مناطق صعب العبور مشغول هستند ،به نحوی که شخصاً این کالاها را حمل می کنند و در مواردی که امکان باشد از حیوان بارکش برای این عمل استفاده می کنند.
از همه ی این حرف ها که توضیح واضحات است بگذریم ،کلمه ی کولبر خودش هم دردناک است چه برسد به شغلش،خودتان را دقایقی جای کولبر بگذارید،در حالی که جسم بسیار سنگینی را بر کمر خود بسته اید همانند یک کوهنورد در حال عبور کردن از مناطقی هستید که اگر مقداری اشتباه کنید شاید چنان زمین بخورید یا از جایی پرت شوید که اگر مرگ به سراغتان نیاید ممکن است خانه نشین شوید.اگر هم ماهر باشید و شرایط سخت محیطی و مسیر های صعب العبور شما را از پا در نیاورد ،ممکن است با تیر یک سرباز بمیریدیا حتی مینی که این مناطق از دوران جنگ به ارث برده اند زیر پای شما قرار بگیرد، یا بهمن فرو بریزد و بعدش معلوم نباشد سر نوشت شما و همراهان شما چه خواهد .در این مسیر و راه هزاران دام برای شما که فقط در حال تلاش برای کسب روزی خودتان هستید پهن است ،روزی ای که روی کول های تان جابجا می کنید و رگ هایتان را بیرون می زند،در حالی که هستند آدم هایی که رگ های غیرتشان باد می کند که کولبر قاچاقچی است و مجرم و باید محاکمه شود
اما جرم قاچاق کالا ،آن هم به سهمی که کولبر حمل میکند ،در هیچ صورتی اجازه ی شلیک به آنان را نمی دهد،این بار که خبر از کشته شدن دو کولبر اهل بانه مطرح شد ،آن هم در زمانی که خبر از طرح ساماندهی کولبر ها در ایران مطرح شده است، که بعد از آن پلیس ایران هم اظهار تاسف کرد و در همین راستا خبر از بازداشت پنج متهم تیراندازی به این دو شخص منتشر شد.
این روز ها که هر مسئولی حرف از حمایت از کولبر ها را می زند ،و برای آنان دلسوزی می کند اما مگر منشا این کولبری چیزی جز بیکاری است؟بیکاری ای که اصلی ترین معضل این روز های کشور است و در مناطق مرزی کشور به شدت بیشتر و آماری فاجعه بارتر دارد،استان هایی که مورد بی مهری دولت ها در این سال ها قرار گرفته اند و سطح سرمایه گذاری و اشتغالزایی در آن ها بسیار پایین تر است.
ده ها هزار انسان از نوجوان تا پیر برای تامین مخارج کار می کنند که در میان آن ها حضور افراد تحصیل کرده نیز چشم گیر و دردناک است .تنها می توان گفت که این یک فاجعه است. فاجعه ای که در در سال های اخیر بالغ بر200کشته بر جای گذاشت که تعداد زیادی از آن ها با شلیک نیروهای مرزی کشته شده اند.
طرح ساماندهی کولبر ها ، صدور کارت کولبری ،تاسیس بازارچه های مرزی قانونی و کارهایی از این قبیل، راهکاری به ظاهر مناسب است علی الخصوص برای کولبرهایی که یکی از خواسته هایشان این است که مسئولین بگذارند تنها مشکل آن ها شرایط محیطی و دست و پنجه نرم کردن با میسر باشد ،برای آن ها این روز ها رویای یک کار بی خطر در کشور و در شهر خودشان که باعث پیشرفت کشور هم می شود، تبدیل به این شده است که کمی بهبود در این شغل خطر ناک را شاهد باشند اما این یک مُسکِن است یا یک درمان ؟
طبق سخنان رسول خضری نمانیده مردم محترم شهرستان پیراندشت در مجلس،شصت و پنج هزار کولبر قرار است تحت بیمه کولبری قرار بگیرند.
این بیمه با این که یک طرح مناسب است اما آیا بهترین راه است؟شاید در حال حاضر کاری جز این نتوان کرد اما کاش شاهد درمان واقعی این معضل در ایران بودیم که در چیزی جز بهبود اقتصاد بیمار ایران و سرمایه گذاری بیشتر در جهت اشتغال زایی در این مناطق نیست.
من نه تنها از کولبری دفاع نمیکنم بلکه کولبری را معضلی میدانم که باید با بهترین راه حل شود اما از کولبر ها دفاع میکنم.آنان شریف ترین قربانیان وضع اقتصاد بد ایران هستند که چیزی جز اشتغالزایی و سیاست گذاری های در سطح کلان و تغییر سیاست های فعلی وضع آنان را تغییر نمی دهد
در بعضی سایت ها هم از این موضوع گفته شده است که کولبری با آنچه که عوام تصور می کنند فرق دارد و آن ها فقط مسافت کوتاهی و در حدود کمتر از 50 متر را به این شیوه عمل می کنند،به هر حال هر چه که اینجا نوشته ام، حاصل خوانده های من و شنیده ها و گفتگویی با چند دوست بود که در غرب کشور زندگی کرده اند. از کشته شدن در بهمن ،انفجار مین و … می گویند از این که کالا هایشان بار ها ضبظ و مصادره می شود و جایی مطلبی خواندم از خودکشی کولبری که کالاهایش مصادره شده است ،این خوانده ها و شنیده ها نشانگر این است که کولبری چه آنچه ما فکر باشد یا نه ،باز هم خطرناک و سخت است .
امیدوارم که در سال های آینده بهبود های واقعی در برابر این معضل و خیلی از معضلات دیگر کشور را شاهد باشیم.